terug in Kirchroa.....

Tja, het heeft ff geduurd maar nu toch nog een laatste reisverslag van mijn reis.

Mijn doel was om de Kora rondom de Mount Kailash te lopen. 

Door de landslide in Nepal moesten we per helicopter naar de grens van Tibet gebracht worden, dit was op zich al een hele ervaring. Je vliegt dan over het rampgebied en beseft je maar weer eens hoe gelukkig we hier kunnen zijn in een land zoals Nederland met relatief weinig natuurrampen.

De grens van China (Tibet) is ook een hele ervaring.......maar daar wil ik niet teveel aandacht aan schenken.

Eenmaal in Tibet verblijf ik in een Flow van tevredenheid....de natuur, de mensen, de rust, het boeddhisme vanuit mijn hart mogen ervaren en weer delen.

De reis naar de Kailsh duurt een aantal dagen met heel veel indrukwekkende natuur om me heen. De hoogte (gemiddeld 4500-5000m ) begin je goed te voelen.....licht in het hoofd , sneller buiten adem, maar heel helder en alert. Sommige mensen van onze groep hebben last van hoogteziekte en dat is erg vervelend ( ze zijn echt ziek en voelen zich ellendig).

Mijn eerste contact met de Mount Kailash voelt als thuiskomen......ontroerd van gelukzaligheid met diep respect voor deze berg.

De volgende dag vertrekken we ....het begin van de Kora......ik heb er niet veel woorden voor, de omgeving betovert mij in positieve zin van het woord.

Ik ontmoet interessante mensen, jong en oud, en heb vooral veel contact met de kinderen. Ik geniet ervan als ze mij aankijken en samen met me willen lopen.

Ik hoop dat de foto's enige indruk kunnen weergeven van wat ik daar ervaren heb.

Boven op de top (5622m) is het zo stil en vredig dat ik hier eeuwig zou willen blijven, de tocht is zwaar door de ijle lucht, maar het voelt alsof ik gedragen word. GENIETEN.......... 

Na drie dagen lopen kom ik weer beneden en begint onze reis richting Lhasa. De rit duurt enkele dagen en het landschap is zo divers en mooi.

In Lhasa maakt het Potala-paleis en de Jokhang-tempel erg veel indruk op mij. Ik luister zo graag naar Tashi (onze gids) , het liefste wil ik dat hij niet stopt met vertellen.

Terug in Kathamdu word ik uitgenodigd om bij Madhu en zijn familie te slapen en daarna verblijf ik nog in het Sechen-klooster om te mediteren............................

Ohm Mani Padme Hum.....

Liefs Manuela